آشنایی با کشور آذربایجان-بخش اول

آشنایی با کشور آذربایجان-بخش اول

کشور آذربایجان یکی از مناطق دیدنی و جذاب برای گردشگری است و مسافرت است. همچنین از آنجایی که فرهنگ و آداب و رسوم مردم آذربایجان مشابه ایران است، توجه بسیاری از ایرانیان را به خود جلب نموده است. از این رو بهتر است با تمام فرهنگ و تاریخچه این کشور آشنا شویم و همه چیز را قبل از سفر به آذربایجان بدانیم.

معرفی کشور آذربایجان

کشور آذربایجان در بین اروپا و آسیای میانه واقع شده است. همچنین از جنوب با ایران، از غرب با ارمنستان و ترکیه و از شمال با گرجستان و روسیه همسایه است. قلمرو آن در منطقه‌ای واقع شده است که زمانی "مسیر ابریشم" نامیده می شد و جاده ارتباطی معروف بین چین و اروپا محسوب میشد. در طول قرن های متمادی، بسیاری از پادشاهان و امپراتوری‌ها برای به دست آوردن کنترل این منطقه با یکدیگر می جنگیدند. این کشور ده میلیون نفری که دارای اکثریت مسلمان است، در قدیم جزئی از خاک ایران بوده و در منابع اسلامی از آن به «آران» نام برده می‌شد.
با آغاز قرن نوزدهم، این منطقه تحت کنترل روسیه بود. در سال 1918 جمهوری آذربایجان استقلال خود را بدست آورد و به جمهوری دموکراتیک آذربایجان معروف شد. اما این آزادی بسیار کوتاه مدت بود. در سال 1920، نیروهای ارتش که بعدها تبدیل به اتحاد جماهیر شوروی شد، به آذربایجان حمله کردند و پایتخت آن یعنی باکو را اشغال کردند. سپس آذربایجان تا سال 1991 تحت سلطه اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفت. در آن سال، اتحاد جماهیر شوروی فروپاشی شد و جمهوری آذربایجان توانست استقلال خود را به عنوان جمهوری آذربایجان دوباره به دست آورد. از سال 1988 ارمنی ها با مردم آذربایجان می جنگیدند و از سال 1997، ارمنی ها 20 درصد از خاک آذربایجان را اشغال کردند.

موقعیت جغرافیایی کشور آذربایجان

مساحت کشور آذربایجان 86،600 کیلومتر مربع است. این سرزمین دارای تضادهای فراوانی است، از دشت های ساحلی در امتداد دریای خزر گرفته تا رشته کوه های بلند قفقاز. مناطق کوهستانی آن بسیار سرد است، اما سایر مناطق آذربایجان تقریباً به اندازه مناطق استوایی گرم است.
جمعیت جمهوری آذربایجان تقریباً 7.5 میلیون نفر است که سه برابر این تعداد(حدود 20 تا 25 میلیون نفر) از آذربایجانی‌ها در جنوب ایران زندگی می کنند.

نقشه کشور آذربایجان

زبان مردم آذربایجان

آذربایجانی ها به زبان آذری صحبت می کنند (که گاهی به آن آذربایجانی نیز گفته می شود). این زبان ترکی است و متعلق به گروه زبانی آلتائیک-ترک است. برای قرن ها، آذربایجانی ها زبان خود را با استفاده از الفبای عربی نوشتند. با این حال، الفبای لاتین (الفبای استفاده شده برای نوشتن انگلیسی) در سال 1928 به تصویب رسید.
در سال 1939، یوسف استالین، دیکتاتور اتحاد جماهیر شوروی (1879-1953) به آذربایجانی ها دستور داد تا از الفبای سیریلیک، که برای زبان روسی استفاده می شود، استفاده کنند. استالین می خواست همه افراد تحت حکومت اتحاد جماهیر شوروی از الفبای مشابه استفاده کنند. تمام ارتباطات و آموزش‌های تجاری نیز به زبان روسی انجام می شد.

وقتی آذربایجان استقلال خود را در سال 1991 به دست آورد، پارلمان این کشور الفبای لاتین را برای آذربایجان تصویب کرد. در دهه 1990، همه چیز از علائم خیابانی گرفته تا صفحه کلید های رایانه ای و همچنین آموزش‌ها، با الفبای جدید بازنویسی شدند.
با این حال، آذربایجانی ها برای انجام این کار انگیزه خوبی داشتند؛ زیرا اتخاذ الفبای لاتین نشان دهنده کشور جدید و مستقل آنها است. همچنین نشان دهنده تمایل آنها برای ارتباط و دوستی آنها با افرادی در غرب است که از الفبای مشابه لاتین استفاده می کنند.

 آداب و رسوم کشور آذربایجان 

در آذربایجان یک سنت غنی از آداب و رسوم شفاهی یعنی آهنگ ها، داستان ها، ضرب المثل ها و گفته ها در طی هزاران سال، توسعه یافته است.
یکی از معروف ترین افسانه های آذربایجان مربوط به یک برج باستانی است که به آن برج مایدن گفته می شود. این سازه که تا به امروز نیز پابرجاست، مشهورترین نقطه عطف باکو است. طبق یک نسخه از افسانه، یک دختر جوان دستور داد تا برج ساخته شود؛ وقتی پدرش خواست که او بر خلاف خواسته های خود ازدواج کند، خودش را در برج زندانی کرد. در نسخه دیگری، او خودش را از بلندی های برج به درون دریا انداخت.

آذربایجانی ها ضرب المثل های زیادی دارند، مانند: "آرزو کنید همسایه‌تان دو گاو داشته باشد تا بتوانید یکی را برای خودتان داشته باشید!" (برای دیگران آرزوی موفقیت کنید تا شما نیز سود ببرید)؛ و "حتي زمين گوش دارد" (هيچ راز وجود ندارد).

آذربایجانی ها مانند سایر مردم منطقه عاشق طنز و داستان های کوتاه "ملا نصر الدین" هستند که به موضوعات اجتماعی و ماهیت اساسی انسانی می پردازند.

دین مردم آذربایجان

در دوره ای که جمهوری آذربایجان تحت کنترل اتحاد جماهیر شوروی سابق بود (1991-1980)، عبادات مذهبی از بین رفته بود و بیشتر مساجد اسلامی و کلیساهای مسیحی نابود شدند. اما امروز آذربایجان از آزادی دین برخوردار است.
افراد با ادیان مختلف مانند مسلمان، یهودی و مسیحی همه می توانند آزادانه به عبادت بپردازند. دولت آذربایجان هیچ مذهب رسمی‌ای ندارد، اما بیشتر مردم به طور سنتی مسلمان هستند.

ادامه مقاله را در پست های بعدی مطالعه فرمایید..